- obtrecto
- obtrecto, āre, āvi, ātum
- intr. et tr. - dénigrer, rabaisser, attaquer injustement, calomnier, critiquer, envier.
- alicui, alicui rei obtrectare : dénigrer qqn, qqch.
- obtrectārunt inter se, Nep. Arist. 1 : ils s'accusèrent mutuellement.
- obtrectantis est angi alieno bono, Cic. Tusc. 4 : c'est le fait d'un envieux de critiquer le bonheur d'autrui.
- laudes alicujus (laudibus alicujus) obtrectare : rabaisser la gloire de qqn.
* * *obtrecto, āre, āvi, ātum - intr. et tr. - dénigrer, rabaisser, attaquer injustement, calomnier, critiquer, envier. - alicui, alicui rei obtrectare : dénigrer qqn, qqch. - obtrectārunt inter se, Nep. Arist. 1 : ils s'accusèrent mutuellement. - obtrectantis est angi alieno bono, Cic. Tusc. 4 : c'est le fait d'un envieux de critiquer le bonheur d'autrui. - laudes alicujus (laudibus alicujus) obtrectare : rabaisser la gloire de qqn.* * *Obtrecto, obtrectas, obtrectare, Ex ob et tracto compositum. Cic. Mesdire d'aucun, Detracter.\Obtrectare legi. Cic. L'empescher, Contredire.\Obtrectare laudibus alterius. Liu. Mesdire de luy.\Obtrectare aliquid. Plin. Blasmer et despriser.
Dictionarium latinogallicum. 1552.